Renk körlüğü, bir canlının görme merkezinde özel bir pigment molekülünün bulunmaması veya gerektiğinden az bulunması sebebiyle yaşanan bir hastalıktır. Hasta, kırmızı, yeşil ve mavi renklerden birini ya da birden fazlasını ayırt edemez.
Hastalık, tam renk körlüğü ve kısmi renk gözlüğü olarak ikiye ayrılır. Renk körlüğü kalıtsal nedenler, kalıcı beyin hasarları ya da retina hasarları sebebiyle ortaya çıkabilir. Ayrıca çocukluk döneminde maruz kalınan ultraviyole ışınlar da renk körlüğüne neden olabilir.
Bu hastalığı tespit etmekte kullanılan birçok yöntem vardır. Bunlardan en bilineni “İshihara Testi” olarak da bilinen Renk Körlüğü testidir. 1917 yılında Japon doktor Shinobu Ishihara tarafından icat edilen bu test, renk körlüğünün tespiti için uygulanmaktadır.
Testin her aşamasında, özel olarak hazırlanan tabakalarda renkli noktaların bir araya gelmesiyle oluşturulan sayılar vardır. İyi aydınlatılan bir ortamda, hastanın tabakalardaki sayıları okuması istenir.
Hastanın, bu renklerin bir kısmını ya da tamamını görememesi, renk körlüğü derecesi hakkında uzmana fikir verir. Bu gibi durumlarda kesin olarak renk körlüğü teşhisi konulabilmesi için uzman göz hekimi tarafından detaylı bir göz muayenesi yapılması gerekir.